ananemîg adj., einmal Notker: ‚aufnahmefä-
hig, susceptibilis‘. — ananemunga f. ō-St., einmal
Notker: ‚Annahme, assumptio‘ (frühnhd. anne-
mung ‚Anmaßung‘; mndd. annēminge). S. ana,
neman; -îg, -unga. — Ahd. Wb. I, 439; Schützei-
chel³ 7.