anthara f. n-St. ‚Nachahmerin, imitatrix‘, nur
Gl. 1, 28, 9 (Pa; K hat die entstellte Form antra-
rit [für *ant(ha)rāra? vgl. antharri unten]). —
antharri m. ja-St., Gl. 1, 28, 5 (Pa; K hat an-
trari): ‚Nachahmer, imitator‘; Notker (ánterârin
dat. pl.) ‚Schauspieler, Mime, ystrio‘ (mhd. ante-
rære, bair. ant[e]rer). S. antharôn, -ri. — Ahd.
Wb. I, 543; Schützeichel³ 8; Starck-Wells 30.