arnônAWB sw.v. II: ‚ernten‘; (= arnên ab 11. Jh.)
‚tilgen, sühnen; verdienen, erwerben‘ (mhd. ar-
nen, schweiz. arnen; mndd. ārnen; mndl. arnen;
ae. earnian). S. aran. — Ahd. Wb. I, 659 f.;
Schützeichel³ 11; Starck-Wells 34.