beidenhalb, bêdenhalb adv., Gl., Notker: ‚auf
beiden Seiten, utrimque, hinc inde‘ (mhd. bei-
den[t]halp; mndd. bēidenthalf). S. beide, halb¹,
halba. Vgl. bêdahalb. — Ahd. Wb. I, 845 f.;
Schützeichel³ 13; Starck-Wells 44.