biheizAWB m. a-St., nur in Gl.: ‚Versprechen,
Gelübde, Verschwörung, promissus, devotatio,
coniuratio‘ (as. bihēt; mndd. behēⁱt n.; mndl.
beheet n.; ae. behát n.; got. bihait n.). S. bihei-
zan. — biheizaAWB f. n-St., nur Gl. 2, 711, 20: ‚Ver-
sprechen, promissum‘. — Ahd. Wb. I, 1020 f.;
Splett, Ahd. Wb. I, 375; Starck-Wells 53. 792.