biquâmiAWB adj. ja-St., nur Otfrid: ‚passend‘
(mhd. bequæme, nhd. bequem; mndd. be-
quēme, bequāme; mndl. bequāme, nndl. be-
kwaam; vgl. ae. gecwēme). S. biqueman (zur
Bed. vgl. lat. conveniens zu convenīre und s.
J. Weisweiler, IF 53 [1935], 55; vgl. auch Mat-
zel, Gesammelte Schriften 128). — *biquâmoAWB
adv., nur Notker, Cat. superl. bechâmost: ‚mü-
helos‘ (mhd. bequâme ‚schnell, bald‘). — Splett,
Ahd. Wb. I, 718; Schützeichel⁴ 163.