birin f. jō-St., mhd. auch birinne Gl.
3, 366, 63 (vgl. Braune, Ahd. Gr.¹⁴ § 211,
Anm. 1), nur in Gl.: ‚Bärin, ursa‘ (mhd. birin,
berin, nhd. Bärin). S. bero, -in. — birîn adj.,
nur Gl. 3, 368, 36. 626, 36. 627, 20: ‚vom Bären
stammend, ursinus‘ (mhd. birîn). S. -în¹. —
Ahd. Wb. I, 1105; Splett, Ahd. Wb. I, 57 f.;
Starck-Wells 58.