Albert L. Lloyd, Rosemarie Lühr, Otto Springer. Etymologisches Wörterbuch des Althochdeutschen II. Vandenhoeck & Ruprecht, 1998. (ISBN 978-3-525-20768-0). s. v. 'blâunga'. (https://ewa.saw-leipzig.de/articles/bl%C3%A2unga)
blâunga f. ō-St., nur Gl. 2, 615, 54 (12. Jh.,
frk.): ‚Blöken, balatus‘. S. blâen², -unga. Vgl.
auch blâzunga, blezzunga. —Ahd. Wb. I, 1187;
Splett, Ahd. Wb. I, 75; Starck-Wells 65.
Albert L. Lloyd, Rosemarie Lühr, Otto Springer. Etymologisches Wörterbuch des Althochdeutschen II. Vandenhoeck & Ruprecht, 1998. (ISBN 978-3-525-20768-0). s. v. 'blâunga'. (https://ewa.saw-leipzig.de/articles/bl%C3%A2unga)