drîhe mhd. sw. f., nur in zwei rheinfrk. Gl.-
Hss. aus dem 13. Jh. (3, 399, 1 Wiesbaden 2,
Berlin Ms. lat. 4°674 [früher Cheltenham
9309] driun): ‚Stricknadel‘. — Auch sonst mhd.
drîhe, drîe sw. f. ‚Stricknadel, Handgerät des
Flechtens‘ < *þrenχōn- (drîhen sw. v. ‚strik-
ken‘). Mit der Fortsetzung von *-nχ- stellt sich
das Wort zu ahd. dringan (s. d.); vgl. dessen
Bedeutung ‚zusammenbinden‘.
Splett, Ahd. Wb. I, 152; Starck-Wells 107; Schade
110; Lexer I, 463; Benecke I, 391.