eckorôdigoAWB adv., nur Gl. 2, 79, 35 (10./
11. Jh.) eccrodigo: ‚nur, bloß, lediglich, tan-
tum‘. S. eckorôdi. — Ahd. Wb. III, 244; Splett,
Ahd. Wb. I, 178; Starck-Wells 124 (‚so viel,
viel‘).