einsciltAWB? adj., -sciltiAWB? adj. ja-St., nur Gl.
3, 135, 1 ff. (einscilt[e]); 4, 215, 22 (ainschilter):
‚niedrigst im Ritterstand, gregarius‘ (mhd. ein-
schilt, -schilte), eigtl. ‚nur einen Schild ha-
bend‘. S. ein, skilt. — einsciltîgAWB adj., nur Gl.
3, 183, 15; 4, 215, 21 (12. Jh.): ‚dss.‘ (mhd. ein-
schiltec; mndd. ēinschildich). S. -îg. — Ahd. Wb.
III, 214; Splett, Ahd. Wb. I, 173. 847; Starck-
Wells 122. 803.