eiskunga f. ō-St., nur Gl. 2, 137, 30: ‚Forde-
rung, Aufforderung, appellatio‘ (mhd. eischun-
ge, nhd. Heischung; ae. āscung; vgl. mndd.
eschinge; mndl. eiscinge). — Ahd. Wb. III, 234;
Splett, Ahd. Wb. I, 177; Starck-Wells 123.