engîAWB, -înAWB f. īn-St., Gl., Notker, Ps., W.Ps.:
‚Enge, Engpaß, Bedrängnis, fauces, angu-
stia(e)‘ (mhd. enge, nhd. Enge; mndd. enge; ae.
engu; vgl. got. gaaggwei). S. engi. — engidaAWB f.
ō-St., nur Gl. 1, 6, 8. 30, 11; 4, 203, 63 (viell.
auch PBB 85 [Halle, 1963], 71, 1 [verstüm-
melt]): ‚Enge, Engpaß, angustiae; Angst, Be-
klommenheit, angor, anxietas, trepidatio(?)‘
(nhd. mdartl. obersächs., rhein., meckl. engde;
aisl. øngd; got. aggwiþa). S. -ida. — Ahd. Wb.
III, 286. 292; Splett, Ahd. Wb. I, 181 f.;
Schützeichel⁴ 102; Starck-Wells 126.