entungaAWB f. ō-St., nur Mons. Frg., Notker
und Gl. 1, 578, 22 ff.: ‚Ende, Begriffsbestim-
mung; Aufzehrung, Verfall, consummatio‘
(mhd. endung, nhd. Endung; ae. endung; vgl.
mndd., mndl. endinge, anord. ending). S. en-
tôn, -unga. — Ahd. Wb. III, 314; Splett, Ahd.
Wb. I, 183; Schützeichel⁴ 102; Starck-Wells
127.