ernimânôd m. a-St., nur Gl. 3, 64, 55.
406, 21 (12. Jh.): ‚Erntemonat, Augustus‘. S.
aran, mânôd. Vgl. arnomânôd. — Ahd. Wb. III,
424; Splett, Ahd. Wb. I, 30. 596; Starck-Wells
133.