erzibiskoftuom m. a-St., nur Gl. 2, 121, 5 f.:
‚Erzbischofskirche, erzbischöfliche Kathedra-
le, matricula‘. Das Abstraktum ‚Erzbistum‘
steht hier für ein Konkretum. S. erzibiskof,
-tuom. — erzibiskoftuomlîh adj., nur Gl.
2, 114, 30—34 (in der Verbindung erzibiscof-
tuomlîhhiuburg ‚Sitz, Hauptstadt eines Erzbis-
tums, metropolis‘): ‚ein Erzbistum betreffend‘.
S. -lîh. — Ahd. Wb. III, 436; Splett, Ahd. Wb.
I, 70; Starck-Wells 134 (‚Erzbistum, Diö-
zese‘).