feichanîg adj., nur Gl. 1, 12, 17 (Abrogans):
‚arglistig, dolosus‘. S. feichan1,2, -îg. — Ahd.
Wb. III, 692; Splett, Ahd. Wb. I, 219; Köbler,
Wb. d. ahd. Spr. 252; Starck-Wells 144; Schütz-
eichel, Glossenwortschatz III, 89.