findo m. n-St., nur Gl. 2, 350, 15 (9. Jh.):
‚Schöpfer, repertor‘. S. findan. — findunga f. ō-
St., nur Bened.regel und Gl. 1, 520, 31. 32 (11./
12. Jh.); 2, 218, 39 (9. Jh.): ‚Erfahrung, böser
Gedanke, List, adinventio, experimentum‘. —
Ahd. Wb. III, 878; Splett, Ahd. Wb. I, 233;
Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 264; Starck-Wells
153; Schützeichel, Glossenwortschatz III, 167 f.