firnomanîAWB f. īn-St., nur Gl. 2, 124, 66 f. (10./
11. Jh.): ‚Fassungskraft, captus‘. S. firneman. —
Splett, Ahd. Wb. I, 662; Köbler, Wb. d. ahd.
Spr. 282; Starck-Wells 158; Schützeichel,
Glossenwortschatz VII, 121.