firsmelzunga f. ō-St., nur Gl. 2, 52, 23;
4, 315, 5 (10. Jh.?): ‚Verdauungsstörung, indi-
geries‘ (vgl. mndl. versmeltinge [in anderer
Bed.]). S. firsmelzan, -unga. — Splett, Ahd.
Wb. I, 883; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 287;
Starck-Wells 159; Schützeichel, Glossenwort-
schatz VIII, 483 f.