fuodarmâzi adj. ja-St., in Gl. 3, 11, 14 (chof-
fa fodermaziu . ticinne carisæ; 9. Jh., bair.) und
bei Notker, Rhet.: ‚groß wie ein Fuder, unge-
heuer groß‘ (mhd. vuodermæze). S. fuodar,
mâza. — Ahd. Wb. III, 1334; Splett, Ahd. Wb.
I, 273. 618; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 338;
Starck-Wells 183; Schützeichel, Glossenwort-
schatz III, 329. — K. Matzel, Hist. Spr.forschung
105 (1992), 113.