gerstmelo n. n-St., nur Gl. seit dem
12. Jh.: ‚Gerstenmehl; alphita‘ (vgl. mhd.
gerstenmel, nhd. Gerstenmehl; mndd.
gerstenmēl; mndl. gerstenmele). S. gersta,
melo. — Ahd. Wb. 4, 234; Splett, Ahd. Wb. 1,
301. 611; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 367;
Schützeichel⁶ 133; Starck-Wells 198. 815;
Schützeichel, Glossenwortschatz 3, 444.