gibûrida f. ō-St., nur bei N und in Gl.
des 10. und 11./12. Jh.s: ‚Gegend, Provinz;
provincia, regio, territorium, vicinia‘ (mhd.
gebûrde ‚Landschaft‘; vgl. mndl. gebuurte).
S. gibûr1,2, -ida. — Ahd. Wb. 1, 1541; Splett,
Ahd. Wb. 1, 120; Köbler, Wb. d. ahd. Spr.
379; Schützeichel⁶ 66; Starck-Wells 203;
Schützeichel, Glossenwortschatz 2, 111.