gidinsunga f. ō-St., Gl. 2,86,10 f. (Mit-
te des 9. Jh.s); 4,320,13 f. (11. Jh.): ‚Zusam-
menziehung; contractus‘. S. gidinsan, -unga.
— Ahd. Wb. 2, 510; Splett, Ahd. Wb. 1, 139;
Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 382; Schützeichel⁶
75; Starck-Wells 205; Schützeichel, Glossen-
wortschatz 2, 245.