grâtidaAWB f. ō-St., nur Gl. 2,147,26
(9. Jh.): ‚Eifer, Sorgfalt; diligentia‘. Das
Wort ist eine Ableitung mit dem Suffix -ida
(s. d.) von einem nicht belegten Subst. *grât
‚Gier‘. S. grâtag. — Ahd. Wb. 4, 408; Splett,
Ahd. Wb. 1, 322; Schützeichel⁶ 139; Starck-
Wells 238; Schützeichel, Glossenwortschatz
4, 36.