hîlîhAWB adj., nur Gl. 1,276,19 (Anfang des
9. Jh.s): ‚ehelich; coniugalis‘ (mndl. huwe-
lijc; ae. hīwlīc; vgl. aisl. hjónaligr). Desubst.
Bildung (s. Schmid 1998: 264). S. hî(w)o,
-lîh. — Ahd. Wb. 4, 1059; Splett, Ahd. Wb. 1,
394; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 544; Schützei-
chel⁶ 160; Starck-Wells 275; Schützeichel,
Glossenwortschatz 4, 314.