haft³AWB m. a-St.?, nur bei O: ‚Gefangener;
vinctus‘ (mhd. haft; ae. hæft; aisl. haptr).
Substantivierung von haft¹ (s. d.). — Ahd. Wb.
4, 589; Splett, Ahd. Wb. 1, 365; Köbler, Wb. d.
ahd. Spr. 505; Schützeichel⁶ 145.