herizohinAWB f. jō-St., Gl. 3,2,70 (2. Hälfte
des 8. Jh.s, alem.): ‚Herzogin, Herrscherin;
ducissa‘. F. Motionsbildung mit dem Fort-
setzer des Suffixes urgerm. *-ini̯ō- (vgl.
Krahe-Meid 1969: 3, § 101, 1). S. herizogo.
Vgl. her(i)zogin. — Ahd. Wb. 4, 995; Splett,
Ahd. Wb. 1, 383. 1192; Köbler, Wb. d. ahd.
Spr. 540; Schützeichel⁶ 159; Starck-Wells
271; Schützeichel, Glossenwortschatz 4, 298.