hinawortanîAWB f. īn-St., Nps, Npw: ‚das
Außer-sich-Sein, Verzückung; excessus (In-
terpr. zu exstasis)‘. Ableitung vom Part.Prät.
des st. v. III hinawerdan (s. d.). — Ahd. Wb. 4,
1109; Splett, Ahd. Wb. 1, 1099; Köbler, Wb. d.
ahd. Spr. 549; Schützeichel⁶ 162.