knistî f. īn-St., Nps: ‚Elend; contritio‘.
S. knisten. — knistida f. ō-St., Nps: ‚Zer-
knirschung; contritio‘. Verbalabstraktum mit
dem Fortsetzer des Suffixes urgerm. *-iþō-.
S. knisten, -ida. — Ahd. Wb. 5, 283 f.; Splett,
Ahd. Wb. 1, 470; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 670;
Schützeichel⁷ 179.