knopfilîn n. a-St., Gl. 3,409,79 (um
1175, alem.): ‚Knopf; nastula‘ (mhd. knop-
felîn, nhd. Knöpflein). Diminutivbildung mit
dem Suffixkonglomerat -ilîn (s. d.). S. knopf.
— Ahd. Wb. 5, 286; Splett, Ahd. Wb. 1, 471;
Schützeichel⁷ 179; Starck-Wells 338; Schütz-
eichel, Glossenwortschatz 5, 274.