kris(a)mônAWB, kres(a)mônAWB sw.v. II, im
Abr (1,80,15 [Pa, Kb]) und Sam (1,81,15):
‚mit Chrisam salben; chrismare‘ (mhd. kri-
semen, kresemen, frühnhd. chrisamen; mndd.
krēsemen; mndl. kersemen mit Metathese).
Denominale Ableitung. S. kris(a)mo. — Ahd.
Wb. 5, 417; Splett, Ahd. Wb. 1, 486; Köbler,
Wb. d. ahd. Spr. 681; Schützeichel⁷ 183;
Starck-Wells 346; Schützeichel, Glossen-
wortschatz 5, 345.