loubfolAWB adj., Gl. 4,65,30 (12. Jh.,
bair.[-mfrk.] und Ink.). 31 (in 2 Hss., beide
2. Hälfte des 12. Jh.s): ‚dicht belaubt, laub-
reich; frondosus‘. S. loub n. a-St., fol. — Ahd.
Wb. 5, 1335; Splett, Ahd. Wb. 1, 565; Köb-
ler, Wb. d. ahd. Spr. 739; Schützeichel⁷ 207;
Starck-Wells 385; Schützeichel, Glossen-
wortschatz 6, 167.