louf m. a-St., Gl. 2,637,28. 655,28
(beide 11. Jh., bair.) und bei O: ‚Laufen,
Rennen, Wettlauf; cursus‘ (mhd. louf, pl.
löufe ‚Ereignisse, Zeitläufte‘, nhd. Lauf;
mndd. lōp; frühmndl., mndl. loop [a. 1240];
ae. -hlēap in ūthlēap n. ‚Entkommen‘; aisl.
hlaup n.). Nomen actionis. S. loufan. — Ahd.
Wb. 5, 1344; Splett, Ahd. Wb. 1, 567; Köb-
ler, Wb. d. ahd. Spr. 739; Schützeichel⁷ 207;
Starck-Wells 386; Schützeichel, Glossen-
wortschatz 6, 169.