vürhanc mhd. st.m., nur Gl. 1, 609, 9
(13. Jh.): ‚Tuchstück, Vorhängetuch, perpendi-
culum‘ (ält. nhd. Fürhang). S. furi, hâhan. Vgl.
vorhengel. — Ahd. Wb. III, 1378; Splett, Ahd.
Wb. I, 339; Starck-Wells 186; Schützeichel,
Glossenwortschatz III, 354.