altrlachan n. a-St., nur Gl. 3, 417, 61; ‚Altar-
bekleidung, pallae et vestes altaris‘ (mhd. alterla-
chen; mndd. altarlāken; mndl. outaerlaken;
afries. alterleken). S. altri, lachan. — Ahd. Wb. I,
299; Starck-Wells 21.