fagarî f. īn-St., nur Tatian und Gl.
1, 164, 16. 264, 19 (Abrogans): ‚Schönheit,
Glanz, Herrlichkeit, pulchritudo, claritas‘ (ae.
fæger; vgl. aisl. fegrð). S. fagar(i). — fagarnessî f.
īn-St., nur Tatian: ‚Glanz, Herrlichkeit, clari-
tas‘. S. -nessî. — Ahd. Wb. III, 483; Splett, Ahd.
Wb. I, 196; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 241;
Schützeichel⁵ 127; Starck-Wells 136; Schützei-
chel, Glossenwortschatz III, 18 f.