firlôrenAWB sw.v. I, nur in MF: ‚vernich-
ten, töten; perdere‘. Kausativbildung zum
st.v. II firliosan (s. d.). — Ahd. Wb. 5, 1276;
Splett, Ahd. Wb. 1, 552; Köbler, Wb. d. ahd.
Spr. 279; Schützeichel⁷ 206.