heldaAWB f. ō(n)-St., in Gl. (nur SH): ‚Ab-
hang; clivus‘ (mndd. helde; mndl. helle; ae.
hylde). S. hald. Vgl. halda. — Ahd. Wb. 4,
904; Splett, Ahd. Wb. 1, 343; Köbler, Wb. d.
ahd. Spr. 532; Schützeichel⁶ 155; Starck-
Wells 266; Schützeichel, Glossenwortschatz
4, 256.