herdkretaAWB, -krotaAWB f. ō- und n-St., Gl.
3,453,41 (Zeit unbekannt, bair.): ‚Erdkröte;
bufo‘ (Bufo vulgaris Laur.). S. herd, kreta.
Vgl. erdkreta. — herdlîhAWB adj., nur im Abr
(1,10,16 [Ra]): ‚ländlich; rusticus‘ (zum Be-
leg vgl. Splett 1976: 61 f.). Desubst. Bildung
(s. Schmid 1998: 259). S. herd, -lîh. — Ahd.
Wb. 4, 969; Splett, Ahd. Wb. 1, 382; Köbler,
Wb. d. ahd. Spr. 537; Schützeichel⁶ 158;
Starck-Wells 269; Schützeichel, Glossen-
wortschatz 4, 283.