*fluoten sw. v. I, nur in Gl. (13.? Jh., frk.
und obd.): ‚überfluten, inundare, stagnare‘
(mhd. vluoten, vlüeten sw. v. ‚fließen, strömen,
fluten‘, nhd. fluten). — Schützeichel, Glossen-
wortschatz III, 226.