anafalAWB m. a-St., nur Gl. 4, 340, 28: ‚(Fluß)-
Mündung, ostia‘ (mhd. an[e]val, nhd. Anfall,
mit anderer Bed.; mndd. n[e]val; mndl. aen-
val; ae. onfeall). S. ana, fal. — Ahd. Wb. I, 417;
Starck-Wells 25.