fioraAWB f. ō-St., nur Otfrid, Notker: ‚Viereck,
Geviert, quadratum‘. Substantivierende Ablei-
tung von fior (s. d.). Vgl. Kelle, Otfrid II, 220
Anm. 3. — Ahd. Wb. III, 891; Splett, Ahd. Wb.
I, 236; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 266; Schützei-
chel⁵ 134.