arnogizît f. i-St., einmal Otfrid: ‚Erntezeit,
messis‘. S. arnôn, aran, gi-, zît. — arnomânôd m.
a-St., nur Gl. 3, 205, 47 und PBB 85 (Halle,
1963), 224 Z. 8: ‚Erntemonat‘ (= augustus)
(mhd. arnmânôt, rhein. arnmonat). S. mânôd.
Vgl. ernimânôd. — Ahd. Wb. I, 659; Schütz-
eichel³ 11; Starck-Wells 34.