argwânAWB m. a-St., nur Gl. 3, 260, 26: ‚Argwohn,
Verdacht, suspicio‘ (mhd. arcwân; mndd.
archwān). — argwânenAWB sw.v. I, nur Gl. 1, 568,
47—8: ‚argwöhnen, suspicare‘ (mhd. arcwænen;
mndd. archwānen). — argwâniAWB adj. ja-St., nur
Gl. 4, 139, 46: ‚auf Bösem ertappt, deprehensa‘. —
argwânidaAWB f. ō-St., einmal Bamb. Beichte: ‚Ver-
dächtigung‘. — argwânîgAWB adj., zweimal Gl.: ‚arg-
wöhnisch, eifersüchtig, zelotypus‘ (mhd. arcwæ-
nec; mndd. mndl. archwanich). — argwânungaAWB f.
ō-St., nur Gl. 3, 260, 26: ‚Argwohn, Verdacht,
suspicio‘. S. arg, wân; -ida, -îg, -unga. — Ahd.
Wb. I, 639; Starck-Wells 33.