gijihtidaAWB f. ō-St., NBo (dat.pl. geiihte-
don): ‚Zeugnis, Beweis; testimonium‘. S. gi-
jihten, -ida. — gijihtîgAWB adj., NBo: ‚beipflich-
tend‘, nur in Verbindung mit werdan ‚bei-
pflichten; concedere‘. S. gijihten, -îg. — Ahd.
Wb. 4, 1817. 1818; Splett, Ahd. Wb. 1, 433;
Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 403; Schützeichel⁶
180; Schützeichel, Glossenwortschatz 5, 110.