glz m. a- oder i-St., in Gl. ab 820/830
(1,153,12), MH und N: ‚Glanz, Herrlichkeit,
Schimmer, falscher Schein, Anschein; argu-
mentum, decus, fulgor, gratia, lux, nitor‘, in
glz ‚zu Unrecht, fälschlich; perperam‘
(mhd. glz, frühnhd. gliz, gleiß; mndd. glīs
[entlehnt aus dem Hd.]; aisl. glit ‚Brokat‘).
Zur Bildung s. Wissmann 1932: 62. — Ahd.
Wb. 4, 306 f.; Splett, Ahd. Wb. 1, 310; Köbler,
Wb. d. ahd. Spr. 479; Schützeichel⁶ 136;
Starck-Wells 231. 819; Schützeichel, Glos-
senwortschatz 3, 475.