ingeginstantunga f. ō-St., nur Gl. 2,
495,15 (11. Jh., frk.). 15/16 (11. Jh.): ‚Hin-
dernis; obstaculum‘. Verbalabstraktum mit
dem Fortsetzer des Suff. urgerm. *-unō-. S.
ingaganstân. — Ahd. Wb. 4, 1598; Splett,
Ahd. Wb. 1, 926; Köbler, Wb. d. ahd. Spr.
582; Schützeichel7 164; Starck-Wells 302;
Schützeichel, Glossenwortschatz 5, 48.