foralônAWB m.n. a-St., nur Gl. 4, 13, 17 (9. Jh.):
‚im voraus Gegebenes, vorausgehende Beloh-
nung, praerogativa (= beneficium ante obla-
tum)‘ (mndd. vȫrlōn n.; mndl. voreloon m.). S.
fora¹, lôn. — Ahd. Wb. III, 1166; Splett, Ahd.
Wb. I, 564; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 315;
Starck-Wells 172; Schützeichel, Glossenwort-
schatz III, 264.