âtumazzenAWB, âtmazzenAWB, -izzenAWB sw.v. I, dreimal
in Gl.: ‚tief atmen, keuchen, anhelare, exhalare‘
(mhd. âtmezen). — *irâtumazzenAWB, irâtm-AWB sw.v. I,
nur Gl. 1, 125, 36: ‚heftig ausatmen, exhalare‘. —
*âtumazzungaAWB, âtm-AWB f. ō-St., nur Gl. 4, 160, 57:
‚Ausatmung, Atemholen, *spiratio (Hs. hat spir-
antia)‘. S. âtum, -azzen, -unga. — Ahd. Wb. I,
688. 693; Starck-Wells 37 (âtumez-).